வர்ணஷ்ரமா வள மையம்

தர்மம், அர்த்தா, காமா, மோக்ஷம் ஆகிய நான்கு கோட்பாடுகளை ஆசையாய்ப் பின்தொடர்வதால் திசைதிருப்பப்பட்ட நிபந்தனைக்குரிய வர்ணாசிரமமே கர்த்தர் நிராகரித்தது. தெய்வ வர்ணாசிரமத்தைப் பற்றிய ஸ்ரீல பிரபுபாதரின் பார்வை ஒரு கலாச்சாரத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டதுதேவத்துவத்தின் உன்னத ஆளுமையின் இன்பத்திற்காக செய்யப்படும் அனைத்து நடவடிக்கைகளிலும்.

ஸ்ரீல பிரபுபாதர்
“நீங்கள் ஒரு சத்திரியர் அல்லது ஒரு பிராமணர் அல்லது ஒரு குயவர் அல்லது ஒரு சலவைக்காரர் அல்லது நீங்கள் என்னவாக இருந்தாலும் பரவாயில்லை … யாராவது சொன்னால் ‘ஐயா, நான் குயவர். நான் எப்படி கிருஷ்ண உணர்வுடன் இருக்க முடியும்? இதற்கு ஒரு sh தேவைஒரு பிராமணனாக இருக்க வேண்டும், ஒருவர் மிகவும் கற்றவராக இருக்க வேண்டும், வேதாந்த தத்துவமாக இருக்க வேண்டும், ஒருவர் புனித நூலைக் கொண்டிருக்க வேண்டும் … எனவே நான் ஒரு குயவன். நான் ஒரு கூச்ச சுபாவமுள்ளவன். நான் ஒரு கழுவுபவன்.’ இல்லை. கிருஷ்ணா கூறுகிறார், ‘இல்லை. நீங்கள் மாற்றத் தேவையில்லை.’ சைதன்ய மகாபிரபு கூறுகிறார், ‘நீங்கள் மாற்றத் தேவையில்லை.’உங்கள் ஆக்கிரமிப்பின் விளைவாக நீங்கள் உச்ச கர்த்தரை ஆராதிக்க முயற்சிக்கிறீர்கள். ஏனென்றால் கிருஷ்ணனுக்கு எல்லாம் தேவைg. எனவே, நீங்கள் ஒரு குயவராக இருந்தால், நீங்கள் பானைகளை வழங்குகிறீர்கள். நீங்கள் பூக்கடைக்காரராக இருந்தால், நீங்கள் மலரை வழங்குகிறீர்கள். நீங்கள் தச்சராக இருந்தால், நீங்கள் ஆலயத்திற்காக வேலை செய்கிறீர்கள். நீங்கள் கழுவுபவராக இருந்தால், ஆலயத்தின் ஆடைகளைக் கழுவுங்கள். ஆலயமே மையம், கிருஷ்ணா. மேலும் ஒவ்வொருவருக்கும் அவரது சேவையை வழங்க வாய்ப்பு கிடைக்கிறது... நீங்கள் உங்கள் சேவையில் ஈடுபடுங்கள். உங்கள் சேவையை மாற்ற வேண்டாம். ஆனால் நீங்கள் ஆலயத்தைச் சேவிக்க முயற்சிக்கிறீர்கள் என்றால், அதிஉயர்ந்த கர்த்தர் என்று அர்த்தம்.”