বৰ্ণাশ্ৰমা সম্পদ কেন্দ্ৰ

ৰামানন্দ ৰায়ৰ

সৈতে তেওঁৰ বাৰ্তালাপত গৌৰাংগ মহাপ্ৰভুয়ে বৰ্ণাশ্ৰমা প্ৰত্যাখ্যান কৰা নাছিল নেকি?

ভগৱানে যি প্ৰত্যাখ্যান কৰি আছিল সেয়া হ 'ল ধৰ্ম, আৰ্থা, কামা আৰু মোকচাৰ চাৰিটা নীতিৰ সাধনাৰ দ্বাৰা বিঘ্নিত চৰ্তসাপেক্ষ বাৰ্ণশ্ৰমা । শ্ৰীল প্রভুপাদৰ দৈৱ বৰ্ণাশ্ৰামাৰ দৃষ্টি সংস্কৃতিৰ ওপৰত আধাৰিত আছিল ।গডহেডৰ সৰ্বোচ্চ ব্যক্তিত্বৰ আনন্দৰ বাবে কৰা সকলো কাৰ্যকলাপৰ ওপৰত ।   

শ্ৰীল   
প্রভুপাদ “হয় তুমি এজন ক্ষত্রিয় বা ব্ৰাহ্মণ বা পটাৰ বা ৱাশ্বাৰমেন বা তুমি যি হ 'বা, এইটো কোনো বিষয় নহয় … যদি কোনোবাই কয় যে‘ মহাশয়, মই পটাৰ । মই কেনেকৈ কৃষ্ণ চেতন হ 'ব পাৰিম? ইয়াৰ বাবে এটা শৰ প্ৰয়োজনএজন ব্ৰাহ্মণ হ 'ব লাগে, এজন বহুত জ্ঞানী মানুহ হ' ব লাগে, বেদান্ত দৰ্শন, আৰু এজনৰ পবিত্ৰ সুত্ৰ থাকিব লাগিব... গতিকে মই এজন কুমাৰ । মই এজন কবলাৰ । মই এজন ৱাশ্বাৰমেন ।’ নহয় । কৃষ্ণই কৈছে, ‘নহয় । তোমাক সলনি কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই ।’ চৈতন্য মহাপ্ৰভুও কৈছে, ‘তোমাক সলনি কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই ।’ তুমি কেৱল তোমাৰ বৃত্তিৰ ফলস্বৰূপে সৰ্বোচ্চ প্ৰভুৰ উপাসনা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা । কাৰণ কৃষ্ণৰ সকলো প্ৰয়োজনg. গতিকে, যদি তুমি এজন কুমাৰ, তুমি পাত্ৰ যোগান ধৰা । যদি তুমি ফুলবিদ, তুমি ফুলৰ যোগান ধৰা । যদি তুমি কাৰ্পেণ্টাৰ, তুমি মন্দিৰৰ বাবে কাম কৰা । যদি তুমি ধোৱা মানুহ, তেন্তে মন্দিৰৰ কাপোৰ ধোৱা । মন্দিৰটো কেন্দ্ৰ, কৃষ্ণ । আৰু সকলোৱে তেওঁৰ সেৱা আগবঢ়োৱাৰ সুযোগ পায়... তুমি তোমাৰ সেৱাত নিয়োজিত হোৱা । তোমাৰ সেৱা সলনি নকৰিবা । কিন্তু তুমি মন্দিৰটো সেৱা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা, অৰ্থাৎ সৰ্বোচ্চ প্ৰভু ।"

আমি ব্যৱহাৰিকভাৱে দেখা পাওঁ যে, ইস্কনৰ ভক্তসকলে সঁচাকৈয়ে আত্মনিৰ্ভৰশীলতা, বা গ্ৰাম্য, গৰু-কেন্দ্ৰিক জীৱন যাপন কৰা নাই । সেইটো কিয়?

যদি আমি দাইভা বৰ্ণাশ্ৰমৰ প্ৰৱৰ্তনৰ বিষয়ে শ্ৰীল প্রভুপাদৰ বক্তব্যবোৰ সাৱধানে অধ্যয়ন কৰোঁ, আমি দেখোঁ যে ইয়াৰ বাবে গুৰুত্বপূৰ্ণ সংগঠন, পৰিকল্পনা আৰু সম্পদৰ প্ৰয়োজন । এইটো ব্যাখ্যা কৰিব পাৰে যে তেওঁ কিয় কৈছিল যে এইটো হ 'বতেওঁ পূৰ্বতে কৰা সকলো কামৰ সমতুল্য প্ৰতিনিধিত্ব কৰে, "অসমাপ্ত ৫০ %", যিটোৱে তেওঁক গীতা নগৰীত "বহিব" লাগিব আৰু ব্যক্তিগতভাৱে ইয়াৰ সৃষ্টিৰ নিৰীক্ষণ কৰিব লাগিব ।